എന്‍റെ സ്വപ്ന ശലഭം...........

മനസ്സിലെ ഒരു തൊട്ടാവാടി പൂ പോലെ അവള്‍ നിറഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്നു .... ജീവിതത്തിലെ ഒരു പ്രത്യക തരം വേദന അതും സുഖമുള്ള ഒരു വേദന ,,,,, കാലത്തിനൊപ്പം ഈ വേദനയുമായി അലഞ്ഞു തുടങ്ങിയിട്ട് നാല്‍ വര്‍ഷമാകുന്നു ...എനിക്ക് പറയാനുള്ളത് പറയാനോ കേള്‍ക്കാനോ കുട്ടാക്കാതെ പാറി പാറുന്നു പോയ എന്‍റെ ചിത്രശലഭം ..... ഇളം മര്‍മരത്തില്‍ തുള്ളി കളിച്ചു എന്‍റെ മുന്നില്‍ ഓടിയെത്തിയ ആ സുദിനം ഇന്നും എന്‍റെ ഓര്‍മയില്‍ മായാതെ മറക്കാന്‍ കഴിയാതെ ............ഒത്തിരി ഒത്തിരി ഭവ ഭേദങ്ങളോടെ ..... വിവരിക്കാന്‍ വാക്കുകള്‍ ഇല്ലാത്ത വിധം .....എന്‍റെ സ്വപ്ന ശലഭം .....ഒരു പൂ വിരിയുന്ന സ്വാഭാവിക വികാരം പോലെ ഞാനും ആ ശലഭത്തെ സ്നേഹിച്ചു ..... സ്നേഹിച്ചിരുന്നോ അറിയില്ല മഞ്ഞു തുള്ളിയില്‍ വിരിഞ്ഞ മഴവില്ല് പോലെയായി എന്‍റെ ശലഭം .... സുര്യന്റെ താപം ഏറ്റപ്പോള്‍ കാണാമറയത് പോയ എന്‍റെ മഴവില്ല് ....പെയ്യാന്‍ കൊതിച്ചു പെയ്യാതെ പോയ ഒരു ചാറ്റല്‍ മഴയയിരുന്നോ എന്‍റെ സ്നേഹം ?ജീവിതത്തില്‍ എന്നെങ്കിലും അത് തുറന്നു പറയാനാവുമ്പോള്‍മനസ്സില്‍ നിന്നൊരു ഭാരം ഇറക്കിവെച്ചതുപോലെ തോന്നും.ചിലപ്പോള്‍ ഭാരക്കൂടുതലായി എന്നും തോന്നിപ്പോകാം.പരിചയങ്ങളൊക്കെ പ്രണയമാകുമെന്ന് കരുതിയിരുന്നഒരു ബാലിശമായ കൌമാരം ഞാനും കടന്നു പോയിരുന്നു.....എന്നാലും ഇപ്പഴും ആ ശലഭം മനസ്സ് നിറയെ ,,,,,,ശിശിരത്തില്‍ ഇലകള്‍ അടര്‍ന്ന് പൊഴിയുന്നതുപോലെഒരുപാട് സൌഹൃദങ്ങള്‍ ജീവിത വഴിത്തിരിവില്‍ പൊഴിഞ്ഞുപോയിഅപ്പോഴും... ആ മനസ്സ് എന്നെ തേടി വെരും എന്ന്‌ മനസ്സിനെ പഠിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രേമിക്കുന്നു .....അണയാത്ത ദീപവും പൊഴിയാത്ത പുഷ്പമായുംഎന്നില്‍ വെളിച്ചവും സുഗന്ധവും പരത്തി നിറഞ്ഞു നിന്നു..... ഇന്നുംവരുമെന്ന് പ്രതിക്ഷയോടെ ...... വെറും പ്രതിക്ഷ മാത്രം... എന്നാലും നിനക്ക് വേണ്ടി...